Byłam w kinie. Beznadziejny film widziałam, a mogłam trzy godziny popracować. Bez sensu. W ogóle zaczynam robić głupoty. Tracę panowanie nad kalendarzem, mam wrażenie, że do świąt już nie mam ani jednej wolnej chwili. To dręczące uczucie. I nie zrobiłam jeszcze ciasta na piernik. I postanowiłam nie robić w tym roku garnków z ciastem, przepraszam. Dobrze, że chociaż uszyłam spódnicę, na którą materiał kupilam w 2018, przynajmniej to mogę odhaczyć. Kurczę. Nie ogarniam. Nie potrafię pogodzić prawdziwej roboty, glinianej, z ogarnianiem spraw, a bez tego ani rusz. Dobrze, że mam ogarniętego chłopa, bo bym się pewnie dawno zgubiła. Za prowadzenie firmy sie wzięłam. Bez sensu. Chyba mnie listopad dopadł. Zapalę sobie na pocieszenie siedem aniołków, może mi się jesienna dusza rozjaśni... Czego i Wam życzę.
.
.
#upsanddowns #listopad #idaswieta
#aniol #jesien #blog #lampion #pottery #drobneprzyjemnosci #glinianyaniol #prezentnaswieta
Zestaw zdjęć jest mylący, bo na warsztatach w szkole wcale nie robiliśmy liter, tylko szkliwo kubki z poprzedniego razu, a litery są moje i mają być magnesami. Nic mądrzejszego nie miałam siły zrobić po dwóch turach zajęć w szkole. Nie wiem dlaczego, bo było fajnie, ale przedtem byłam jeszcze na giełdzie owocowej, a potem szukałam misia Maszy w centrum handlowym. Znalazłam, chociaż nie było łatwo. Nie pamiętam nawet od ilu lat nie byłam w sklepie z zabawkami i samo znalezienie właściwego miejsca okazało się wyzwaniem. Potem cierpałam kupując misia Maszy, bo wolałabym klocki lego, ale serce, szczególnie trzyletnie, nie sługa... Potem odbierałam paczkę w empiku, co, jak się okazało może nie być proste - najpierw Pani zażądała kodu, który mam w smsie. Samo znalezienie telefonu okazało się wyzwaniem. Potem trzykrotnie musiałam podać kod, bo Pani nie mogła uwierzyć w moje słowa. Serio. Cztery cyfry, a ona mnie posądza, że źle przeczytałam. Wyobraźcie sobie jak muszę wyglądać. Potem się okazało, że nie wiem jak się nazywam. Imię i pierwszy człon nazwiska znam, ale nie wiem jak mam po mężu. Ja się upierałam, że Nawa, pani powątpiewała, bo na paczce było inaczej. W końcu mi uwierzyła i znalazła moją paczkę, ale tym przeciąganie zniweczyła moje szanse na posiłek przed kolejnymi warsztatami, bo wizyta w empiku miała trwać pół minuty a nie kwadrans. ...I jak już dotarłam do domu, to nawet się nie zdążyłam przebrać i sukience i butach "jak do ludzi" poszłam do pracowni i serio, nie chciało mi się nic mądrzejszego robić, mogłam była zasnąć, ale miałam warsztaty, więc nie mogłam, więc mam milion przyszłych magnesów z literami i będzie można komuś wyznać miłość na lodówce. Albo wyznać miłość lodówce, bo ma piękne wnętrze, albo napisać coś mądrego... To najlepiej. .
.
#warsztatyceramiczne #ceramikawszkole #drobneprzyjemnosci #blog #mikolow #glina #magnesynalodowke #ceramika #pomyslnaprezent #idaswieta #zmęczenie
Dwa grzyby w barszczu. Chociaż ja akurat mam trzy. I nie w barszczu. Ale, a zasadzie... jak ktoś ma taką potrzebę, to można i do barszczu. Wypalone na 1230°C powinny tą próbę przetrwać. Dobrze, że mi się przypomniały, pod stosem zawieszek na choinkę, zagubione jesienne dekoracje. To w zasadzie doskonale oddaje moją relację z grzybami. Nie widzę grzybów w ich naturalnym środowisku, bo możemy się chyba zgodzić, że pracownia jest naturalnym środowiskiem moich borowików, natomiast kiedy mam je już w ręce, darzę je miłością i zachwytem. Tak właśnie jest z tymi. Są gładkie i ciężkie, pełne w środku. Odstresowujące. Jutro, znaczy w sobotę, czyli nominalnie dziś, będą na straganie.
Za tydzień, mam nadzieję, będą też kurki, które właśnie włożyłam do pieca.
Aż mam ochotę posadzić sobie mech w doniczce i postawić na nim ceramiczne grzyby. Zobaczcie, na trzecim zdjęciu, jak im do twarzy z zielenią... Tylko na co komu ceramiczne borowiki. Muchomory rozumiem - takie ostrzeżenie. Mógłbym Cię truć, ale jeszcze masz szansę. Ale borowiki? Może faktycznie dwa do barszczu i wiadomo - jesteś tu zbędny.
Jaka ja jestem podstępna! Nawet nie wiedziałam.
Dobrej nocy! 😘
.
.
#jesień #Mikołów #glina #ceramika #pottery #ceramics #drobneprzyjemnosci #mushrooms #grzyby #królborowik #borowiki #homedecor #blog
Mam za swoje! W ramach przełamywania rutyny, żeby nie napisać "jaka ja głupia jestem" 😉 Ile godzin normalny człowiek chce pracować. Bo co innego, jeśli musi. No więc przyjmując optymistyczną opcję, że jestem normalna, dziś pracowałam od 9.30 do 2.30 Z przerwami na posiłki i kupowanie lodówki. Nie wiem co mi odwaliło. Nawet nie mogę zwalić winy na kawę. Nic nie brałam. Serio. Tylko jakiś nagły entuzjazm mnie naszedł i może to, że zaczęłam się edukować w kwestii porzucenia prokrastynacji. I zadziałało trochę tak, że jak wypisałam co odkładam, to natychmiast wszystko zrobiłam. I mnóstwo rzeczy, których nie odkładałam, tylko były planowo na dziś. Miałam dwa razy warsztaty, skończyłam wszystkie podgrzewacze i kilkanaście dzwoneczków na choinkę, zrobiłam kilka misek, chochli, i dwa trojaki na dipy do nachos (albo do warzyw, jak kto lubi) i pięć spodków do kubeczków, i wyszkliwilam wszystkie figi, kilka psów, komplet osmiu kubkow a pszczołami, wykonczylam poszkliwione jabłka i grzyby i ponawlekałam na sznurki, żeby były na choinkę, przebrałam pościel, zrobilam dwa prania i kilka posiłków i kupiłam lodówkę. I w efekcie, mam pełne regały schnących naczyń, włączony piec z ostrym wypałem (znaczy z poszkliwionymi) i jeszcze dwie półki luzem świeżo zrobionych, które muszę jutro powykańczać, ale już nie było miejsca, więc zostały na stole, a ponieważ piec się rozgrzewa, postanowiłam je nakryć folią, żeby za bardzo nie wyschły. Zamachnęłam się tą folią, żeby się pięknie w locie rozprostowała i... zrzuciłam jeden z kubków, Michał -Twoich. Na szczęście zrobiłam jeden zapasowy, i w razie czego pamiętam, że były z 378g gliny, więc mogę zrobić kolejne, a ten który spadł, rozpłaszczył się tak szczęśliwie, że gorobię łyżeczkę i będzie z niego pojemnik na sól, więc zen. Jest 3.33, idę spać?
.
#masterofdisaster #drobneprzyjemnosci #pracoholik #katastrofa #wheelthrown #glina #blog #ceramika #mikolow #Mikołów #pracowniaceramiczna #warsztatyceramiczne
Nie wiem jak mam się przyznać do własnej głupoty. Niby wiem, że szoku nie będzie, ale jednak wstyd mnie powstrzymuje. Przyznam się i będę to mieć z głowy: pomyliłam lekarstwa i wzięłam, wielokrotnie, trzy razy dziennie to, które miałam brać dwa i przeżyłam dziś konsternację, bo nagle się okazało, że jako urodzona prymuska jestem o dwa dni do przodu z antybiotyków. I być może to jest powodem mojej słabości, ale może nie. Może po prostu jestem leniwa i mnie odrzuca od roboty z niechęci. W każdym razie powyższe czynniki być może wpłynęły na moją niechęć do gotowania, więc kiedy rodzina wieczorem zaczęła się schodzić udałam, że mam plan posiłku, a nie po prostu nic nie zrobiłam.
M. dostał wytyczne odnośnie zamówienia i odebrania w drodze do domu po sąsiedzku pizzy, ale zanim przyjechał, urządziliśmy sobie z Młodym najbardziej hipsterski posiłek ever. Posiłek, przed pizzą, składał się z wyrafinowanej sałatki z organicznej endywii i czerwonej cykorii, orzechów włoskich bio, ale bez certyfikatu, miodu od sąsiadów, jogurtu bez laktozy, czosnku i freegańskiego anchois.
Młody przyszedł prosto od barbera, z idealnie przyciętą brodą i policzkami ogolonymi brzytawą, włączył intelektualny rap. Serio, jest coś takiego. Siedzieliśmy tak przeżuwając liście sałaty, bardzo twarde i gorzkie, z glinianych miseczek, ale to akurat u nas wymóg marketingowy, wśród wijącego się bluszczu, róż i dyń dyskutują na tekstami pana rapera nie pamiętam jakiego. Potem M. rozmieścił wśród listownia pudełka z pizzą i wprowadził do naszej kolacji rys absurdu.
Kawy kopi luwak niestety nie mieliśmy, tylko earl greya w torebkach, ale o tym nie będę pisać, żeby nie obniżać punktów za wyrafinowanie.
A Was jak dzisiaj? Chciało się palcem kiwnąć, czy jak ja, chowacie się po kątach czekając kiedy będzie można (znowu) iść spać?
.
.
#drobneprzyjemnosci #blog #ceramika #pottery #hipsterski #Mikołów #zdrowyobiad #salatka #homedecor @adjanopizzeria
Tak, proszę Państwa, zobaczyłam wreszcie "Titanica". Już po dwudziestu dwóch latach. Trochę źle się złożyło, że wybrałam sobotni wieczór i do trzech i pół godziny filmu doszedł czas buforowania, czy czegośtam kiedy kręciło sie kółeczko, a my mieliśmy czas na refleksje, herbatę, kawę i kilka innych rzeczy. Zupełnie niepotrzebny. Poza tym wkurzyło mnie zakończenie. Uwaga spoiler! Statek zatonął. Nie lubię takich zakończeń. To okropne tak czekać aż się źle skończy. Nie lubię. Poza tym zupełnie bez sensu wrzuciła do wody naszyjnik. Naprawdę. Jeszcze tylko brakowało, żeby pokazali jak brylant spada na cudownie zachowane truchło Leonarda. Poza tym film mi się podobał. Oczywiscie wzruszyła mnie orkiestra. Kate, zawsze piękna, nie zaskoczyła mnie urodą, ale zapomniałam, że Leonardo był takim ładnym chłopcem. Poza tym myślę, że ten wieczór nie wpłynie korzystnie na moje lęki komunikacyjne. Znaczy właściwie wpływa na nie korzystnie. Mają się coraz lepiej.
...noc jeszcze młoda, teraz "Tragedia Posejdona"?
Ps. "You trust me? I trust you! Fool!"
.
#nocfilmowa #titanic #drobneprzyjemnosci #lepiejpoznonizwcale #blog #sobota
Ale jestem zmęczona! Mamma mia! Zaraz padnę na pysk i zaryję nosem w ziemię. Za to miałam fajny dzień. Prawie. Rano byłam spełnić swoją powinność u kardiologa. Przeżyłam kolejne doświadczenie z cyklu parkowania dla zaawansowanych. Gdybym nie mieszkała na tak dalekim końcu świata, jak to możliwe w mieście, to i tak uznałabym, że warto kupić auto z napędem 4x4 żeby móc zaparkować przed szpitalem. To tylko figura retoryczna, ale faktem jest, że stałam na jakimś bagnisku przekopanym przez dziki, jakbyśmy jakieś bory eksplorowali, a nie szpital w mieście. Potem pojechałam do szkoły moich dzieci, w której było spotkanie z pisarzem, a ja lubię spotkania z pisarzami, chociaż Andrzeja Stasiuka akurat bardziej polubiłam jako człowieka niż jako pisarza, gdyż nie jest moim najulibieńszym autorem, czego zresztą pożałowałam siedem minut po "dzień dobry". Pan Dyrektor powiedział w ramach prezentacji, że "Ania właśnie mi mówiła, że nie lubi Pana książek". Super. Serio. Mówię Wam, polecam. Kurde. Siedzieć na jednej kanapie z uznanym pisarzem, nie mając zanadżu oręża swoich osiągnięć jako konstruktywnej podstawy do krytyki i zostać wywołaną do odpowiedzi. "A która się Pani najbardziej nie podobała?" Spoko. Co to dla mnie. Po strzale w kolano od przyjaciela, mogę sobie sama strzelić w stopę. "Dziewięć" powiedziałam z godnością. I to nie był koniec dyskusji, ale dno żenady już zostało osiągnięte. Chwilowo. Kolejne dno osiągnęliśmy, kiedy pierwszym pytaniem wśród uczniów okazało się pytanie o używki stosowane podczas pisania, ale to już nie moje osobiste. Spotkanie było wspaniałe. Pan Stasiuk najpierw przeczytał jeden felieton. (" bardziej dla dziewczyn niż "Dziewięć") Mam nagrane, ale Wam nie puszczę. A potem dał radę rozmawiać w młodzieżą bardzo długo i ciekawie. ..A potem wróciłam do zwykłych zajęć. Na warsztatach spadła mi ramka z alfabetem. Nad kubłem na śmieci. Zgubiło się k. Jaraliśmy się krojem liter. (Każdy ma podniety na jakie zasłużył.) Potem musiałam znaleźć to nieszczęsne k. Nie będę opowiadać, powiem tylko, że znalazłam.
Potem jeszcze poszłam do brata po krople do ucha, ale po dwóch lampakch wina przestało boleć i skończyło się miejsce, więc więcej nie napiszę...#blog
Skoro poprzedni się opublikował, to może ten poprzedni też się uda. Nie, żeby by l jakiś ważny, ale strasznie mnie wkurza, jak się nie da 😉 W kwestii relaksu - to chyba nas nie dotyczy. Potrafimy sobie zorganizować wolny czas w oderwaniu od wszelkiego relaksu. Kurde.
W ten weekend na przykład, pomalowaliśmy dziecku łazienkę w wynajętym mieszkaniu. I naszła mnie taka nagła czarna myśl, że teraz rozsądny wynajmujący powinien jej wypowiedzieć umowę i wynająć mieszkanie drożej, bo standard wyraźnie poszedł w górę 😉
Kto zgadnie co czytam? Ania B.?
.
.
#relax #rodzinnaniedziela #blog #magicalmakeover #drobneprzyjemnosci #remont #sundaymorning #famillytime #luxens #zpaszportem #sosnowiec
Gotowe. 200°C różnicy.
Znaczy gotowe już od dawna, ale byłam z Tatą u lekarza. Źle się hyba zachowywaliśmy i w ogóle było bardzo śmiesznie. Siedząc w poczekalni odkryliśmy, że wszyscy chodzą dziwnie takie towarzystwo. Wiadomo, chorzy, starsi ludzie, ale osoby towarzyszące i personel medyczny? Mój Tata myśli, że to dlatego, że przed taką kilometrową publicznością w poczekalni wszyscy się bardziej starają i dlatego tak zawijają wykwintnie nogami. Tym bardziej, że wzdłuż poczekalni na ścianach wiszą tabliczki "Nie opierać się o ściany" i człowiek zaraz słyszy "Nie garbić się!"
W końcu przyszła nasza ulubiona Pani Doktor i powiedziała radośnie "zaraz będę wyświetlać numerki" W sumie to logiczne, wszyscy przyszliśmy rano, pobrali numerki z maszyny wydającej numerki i siedzimy w poczekalni, żeby zobaczyć jak nasz wyświetla się na tablicy. Ale żeby uruchomić wyświetlanie trzeba skończyć medycynę i zrobić specjalizację. Byle kto nie może. Przecież nikt chyba na spotkanie z lekarzem nie czeka. I zamknęli aptekę. Ale to chyba bez związku z opieraniem się o ściany i numerkami. E043 mieliśmy i wszystko dobrze.
.
.
#czerwony #red #zastawastołowa #naczynia #pottery #ceramika #glina #ulekarza #poczekalnia #idąświęta #drobneprzyjemnosci #blog #Mikołów
Nie będę ściemniać - wróciłam z urlopu i jestem tak wykończona, że normalnie ja pierniczę. Cały dzień się dziś obijałam. Poza warsztatami o 10.00, ale nie bądźmy drobiazgowi. Potem się obijałam, tym bardziej, że niemalże odpadły mi nogi. Obie. W stawach skokowych chciały odpaść, ale przykleiłam plastrem.
Że mam skłonność do autodestrukcji już dawno wiecie, prawda? Tym razem zgrabnie udało mi się ją, tą autodestrukcyjną skłonność połączyć z namiętnością do butów. Generalnie trochę nas poniosło z kupowaniem potomstwu prezentów, a wiecie jak to w tanich liniach. Nie ma zmiłowania. Znaczy spodziewaliśmy się, że nakupimy, dlatego wzięliśmy na powrót trzydziestokilowy bagaż, ale zupełnie przypadkiem w niedzielę na spacerze rzuciły się na mnie różne książki i jeszcze dwie pary butów. Bo jedne, dla Zu kupiliśmy wcześniej. I takim sposobem trzeba było, do pełnego bagażu dołożyć martensy na platformie. Kurde. Nawet przy małych stopach są duże. Więc włożyłam je na nogi, a moje stare do torby podręcznej. Właściwie to jeden do torby a drugi do walizki. Idiotka. Nie wymyśliłam, że jak się przebiegnie przez lotnisko, bo przecież zawsze się jest na ostatnią chwilę, w nowych, twardych butach, to będzie dramat. Był. A lewy but na zmianę został odprawiony w walizce. W związku z tym, przemaszerowałam przez lotnisko w rajstopkach. I nawet sie podarły!
Ale potem, do samolotu, w samolocie i do auta w Krakowie już musiałam iść w butach. Było strasznie. A dziś cały dzień mnie krokomierz nagabuje, że "idziemy!" ...A mnie nawet skarpetki, kurde, bolą... Nie wiem co będzie jutro.
Albo się ociepli... albo nie. .
.
#drogadodomu #blog #drobneprzyjemnosci #podrozemaleiduze #jamesherriot #ceramika #kubek #zielony
Wróciłam. Dobrze być w domu. 😘 .
.
#drobneprzyjemnosci #homesweethome #Mikołów #mikolow #blog
Mój kubek w podróży zawiera nowe przyjaźnie Zestaw trukusowych szkliw sprawdza się w każdej sytuacji 😉
.
.
#londonpub #london #towerhill #kubekceramiczny #kubekwpodróży #drobneprzyjemnosci #blog