Nie jest tajemnicą, że śpię do dziewiątej. Zwykle. Bo dziś nie. Dręczona niepokojem o los naszych szaf obudziłam się kwadrans po siódmej. Bez sensu. Wstałam, poszłam do łazienki i po powrocie chciałam pogłaskać trochę telefon, i, wyobraźcie sobie, dwa nieodebrane połączenia. Telefon oczywiście na głucho, bo przecież śpię. Najpierw odruchowo chciałam zignorować, bo co to za pomysł dzwonić w środku nocy, ale nerwowo jednak dodzwoniłam. Kurier. Czy jestem w Zastaniu, bo chce mi szafy przywieźć. Myślałam, że w czytaj uzgodniliśmy , że w czwartek. Zen
Na zdjęciu znaczki na drzwi. Z naddatkiem oczywiście. Już stygną. Zaczęłam robić rzeczy dla siebie i odkryłam, że to strasznie wciąga. Ciagle potrzebuję czegoś jeszcze. Dobrze, że mam ceramika na cały etat 😉
.
#drobneprzyjemności #zastań #ceramika #pottery #blog #zycie #kurier
No serio, dzisiaj chyba nie jest mój dzień na pracę. Wczoraj też nie był, bo było za ciepło. I przedwczoraj. Ale dziś, kiedy spadł deszcz, pełna otuchy wyruszyłam do pracowni. Mam dobre 30 metrów, więc niby żadna wielka podróż, ale jednak może się przytrafić przygoda. Mnie na przykład próbował powstrzymać krzak jaśminu. Wielki taki, ogromny i kwitnący. Zgiął się wpół i zagrodził mi drogę. Nie dość, że mam uczulenie na jaśmin, to jeszcze było w nim pełno wody. Ale ja się wody nie boję, przedarłam się przez zarośla, ale w pracowni był straszny zaduch. Na to byłam przygotowana, mam wentylator. Tylko nie wzięłam pod uwagę, że po kilku dniach samotności wszystko wyschnie na pył, w tym cały syf wszędzie i po włączeniu wentylatora będzie coś jakby burza piaskowa tylko z suchej gliny. Tu odkryłam, że jednak błoto jest ok, ale to tak na marginesie. Powodowana desperacji, bo na pewno nie żadnymi rozsądnymi przesłankami wzięłam się w tej duchocie za sprzątanie. Nie żeby do czysta, ale odkurzyłam dość starannie. Potem usiadłam do koła i kiedy skończyłam odpakowany wałek gliny, wywaliło prąd w całej wsi. Czy to nie znak? Fatum? Zabrałam co tam miałam gotowego i wróciłam do domu. Przez mokre chaszcze.
Między innymi kieliszki miałam gotowe. Trochę być może za małe, więc nie pójdą w świat, tylko sami będziemy z umiarem sączyć trunki. Jaka szkoda.
Skoro już wiem jak, spróbuję zrobić większe, ale przy pierwszej próbie bałam się, że będzie miał odchylenie od pionu i wygnie się w czasie wypału. Dalej się boję, że większy mógłby się wygiąć. Żyję w ciągłym strachu i niepewności. Ryzykować z większymi? Nie ryzykować? Poczytać książkę? Nie robić obiadu?
Tyle pytań. Chyba nie radzę sobie z upałem. I jeszcze w story nie zamiast mi napisałam 8 i nie da się poprawić. Nie żeby to był pierwszy błąd w mojej karierze, skąd, ale skoro już wiem, że tam jest, to mnie wkurza.
Jak żyć? 😉
.
.
#drobneprzyjemnosci #pottery #goblet #puchar #kubeknawino #kieliszki #blog #nielubieupalow #rozterki #Mikołów #mikolow
Przeszliśmy do etapu: JEST DOBRZE. Jeszcze bardzo dużo pracy przed nami, ale postęp jest ogromny. Historyczny moment miał miejsce 1 czerwca - pierwszy raz spaliśmy w domu. Znaczy nie, że w ogóle pierwszy raz w domu, tylko w TYM domu. Nie był to szczególnie spokojny sen, bo okazało się, że drzwi do pokoju dla niepełnosprawnych otwierają się do środka na pokój w taki sposób, że nie da się wjechać i całą noc targały mną koszmary na ten temat. Nawet nie wicie co mój mózg potrafi stworzyć z małego problemu, więc niestety nie okazałam postawy zen i przemawiałam językiem budowy. Na szczęście B. znalazła człowieka, który zaraz w środę naprawił świat i już jest dobrze. Znaczy brakuje rozet, zagubiła się przy zmniejszaniu półka do stolika pod umywalkę... takie tam drobiazgi. ...ale za to schody są naprawdę super! Jestem z tych z kompleksem wąskich, stromych schodów, więc mamy szerokie i wygodne. I to jest super, szczególnie dla nas, rodziny łamag, gdzie ciągle ktoś coś skręca, zrywa, chodzi o kulach albo spada ze schodów.
B. za to chyba ma kompleks trudnego dostępu do łazienki, nie wiem, zgaduję, być może stąd ta urocza kieszonkowa mini łazienka, żeby każdy miał swoją. U nas nie ma tak dobrze. Turkusowa będzie dla dwóch pokoi.
Z tymi łazienkami najwięcej kłopotów. U nas dziś drugie podejście do wykończenia tej dostępnej dla niepełnosprawnych i toalety na parterze. Nie chwalę dnia przed zachodem słońca, ale jestem, mimo braku uzasadnienia w historii tej budowy, pełna optymizmu.
O składaniu kuchni opowiem osobno, bo to dłuższa historia. Znaczy obiektywnie krótsza, bo zajęło to dwójce dyletantów cztery dni z przerwami na plażę, skansen i inne drobne przyjemności, a z łazienkami się bujamy od października.
W każdym razie widzę światełko w tunelu.
W tym roku urodziny będę świętować w Glinianym Kajaku. Jakkolwiek absurdalnie to brzmi 😉
.
.
#drobneprzyjemnosci #glininykajak #domnadmorzem #blog #nowydom #nowałazienka #polskierekodzielo #ceramika #morze #Zastań #Wolin
Dostałam kolejny pakiet zdjęć z drona i prawie umarłam ze śmiechu. Wszystko wskazuje na to, że mamy dom na plaży! Super! Zawsze marzyłam o domu na plaży i jest. Dla Was jeszcze nie, ale dla mnie już tak! Byłoby cudownie, jakby to zielone w koło też było nasze, ale nie można mieć wszystkiego. Na razie mamy plażę. Dziś są jeszcze tarasy obok ogrodu zimowego. To to drewniane na przedostatnim, niepasującym do kompletu, zdjęciu. Teraz czekamy na trawkę. I kajaczek.
A tymczasem w środku... ta dam! Można mieszkać. Pierwszy raz, po roku koczowania w przyczepie z drewnianym wychodkiem, ten weekend spędziliśmy nieomal luksusowo. Znaczy w łóżkach, co prawda zafoliowanych, bo nadal wszędzie jest pył, ale bosko wygodnych. Z dwiema łazienkami do wyboru i sufitem 2.8m nd głowami. Jeszcze bez lamp, wieszaków i nie wiedzieć czemu, bez rozet wokół syfonów, ale jestem sobie w stanie wyobrazić jak pięknie będzie, jak już będą, tym bardziej, że to już będziemy robić sami, więc zrobimy jak chcemy. W kwestii luksusu, to zapieprzaliśmy od środy jak durni. Wynieśliśmy trzy miliony dwustulitrowych worków śmieci. Nie wiem czy to norma, że śmieci wynosi inwestor? Mam nadzieję, że nie, że tylko my tacy głupcy. Ale przynajmniej dwa worki, to były świeże śmieci po kuchni, którą, nie bez przygód, udało nam się poskładać. Odkurzyliśmy również z pięćset metrów podłogi, nie żeby dom był taki duży, dom ma dwa razy sto, z czego nasze jest pół, ale odkurzaliśmy wiele razy. Jeszcze nas czeka zeskrobywanie vidarolu i zaprawy z kafli, ale to dopiero kiedy pan poprawiający skończy. I ugotowałam pierwszy obiad w nowym domu. Moje mega leniwe pierogi. Bo jestem naprawdę leniwa. Oczywiście były pyszne.
Byliśmy też dwa razy na plaży, raz w @centrum_slowian_i_wikingow i już się nakręcamy na noc Kupały na przyszłość.
I moja kochana @fancy_duckling uplotła swój pierwszy koszyk.
I całą niedzielę spędziliśmy jadąc do domu, jak już skończyliśmy sprzątać i zawijać sprzęty w folię i podziwiać taras, teraz rozumiem pokrowce na meble w starych filmach, byłoby łatwiej
O składaniu kuchni opowiem jutro, bo strasznie jestem zmęczona.
.
#drobneprzyjemnosci #glininykajak #Zastań #Wolin #budowadomu #murpruski #blog
Ta dam! Pierwszy pokój wypróbowany. (Chyba powoli mogę zacząć mówić "Gliniany Kajak", bo tak mają się nazywać nasze nadmorskie włości 🙃)
Spało się cudownie, tylko trochę było głośno, ale to nie wina domu czy miejsca, tylko ubzdryngolonych nastolatków, którzy o drugiej w nocy dowiedzieli się, że położyli sobie łóżka do góry nogami i dlatego są takie miękkie. Zen. Wystarczy nie przyjeżdżać z nastolatkami, albo nie dawać im alkoholu i wtedy słychać tylko ptaki. Jeśli się otworzy okno.
Teraz celebruję pierwszą poranną kawę. W ogrodzie zimowym wśród zmywarek i płyt indukcyjnych i mebli w paczkach.
Nie zagłębiając się w szczegóły,
JEST DOBRZE
.
.
#mojpierwszyraz #drobneprzyjemnosci #glininykajak #kawa #tassimo
#blog #Zastań #Wolin #Koprowo #budowadomu
Jedziemy. Nie powiem, żebym się jakoś szczególnie cieszyła. Miało nie być żadnych robotników, cisza i spokój, tylko my, B. i piątka przyjaciół naszych dzieci, ale już wiem, że to nie jest prawda. Cierpię. Moje silne poczucie prywatności uruchomiło odruch ucieczki, tylko niestety to nie bardzo realne, a nawet całkiem nierealne, bo siedzę przypięta do jadącego nieprzyjemnoe szybko samochodu. Miałam złe przeczucia, zamiast się pakować zrobiłam lasagne, rabarbarowy crumble, naleśniki i pastę jajeczną, trzy patery i talerz i włączyłam wypał szkliwa na niską, wysłałam paczki, poskładałam pranie... nawet wyprasowałam spódnicę. Tylko nie spakowałam swoich rzeczy. Znaczy w końcu cośtam spakowałam, nie bardzo wiem co, najwyżej się w ręcznik owinę czy coś. Zresztą czego mi trzeba do składania mebli? Mam książkę i kindla na wypadek jakby się skończyła. Ekspres do kawy, dobrą herbatę i kubek podróżny, więc nie narozlewam kiedy się będę ukrywać i po śladach rozlanej herbaty mnie nie znajdą. No dobra, wzięłam trzy podróżne kubki, bo dopiero wczoraj wyszły z pieca i jeszcze się nie nacieszyłam. Strasznie są fajne! Dekielki psują idealnie, nic nie cieknie. Tylko jeszcze muszę im wydziergać jakieś skarpety, żeby nie parzyły łapek.
Generalnie poza rzeczami osobistymi i prowiantem dla pułku wojska i trzeba kubkami, mamy dwa stoły, bańkę oleju do blatów, dwa lustra, rzeczony ekspres do kawy i skrzynkę kawy, przynajmniej dziesięć polarowych kocyków, wycieraczkę, słomiany dywanik... namiot plażowy i dwie karimaty, cztery śpiwory i skrzynkę narzędzi. A w domu ciągle wszędzie pełno gratów do wzięcia. Niestety nikt z nami nie chciał jechać, żeby pomóc coś przywieźć, więc będziemy jak mróweczki przewozić zabawki nad morze. Ale damy radę. Kiedy w końcu dramat sensacyjny/thriller zmieni się w komedię romantyczną i będę pakować białe lniane sukienki i krem do opalania.
Kiedyś tam... ale dziś...
.
.
#drobneprzyjemnosci #glinianykajak #kubekwpodrozy #Zastań #Zastan #Wolin #nielubiewyjezdzac #introvert #introwertyk #kawanawynos #kubekceramiczny #blog #kubeknawynos
Wiem. Ale i tak nie posprzątam. Teraz pewnie posprzątam, bo jednak będzie mi wstyd. A chciałam tylko pokazać, że robiłam dzisiaj ceramiczne sombrera. I miski, dzbanki i pojemnik na drewniane łyżki do mojej nowej kuchni. I oczywiście kubki, ale to zawsze robię, a sombrera jednak nie. Jeśli ktoś potrzebuje #wyciskaczdocytryn to można sobie życzyć kolory, bo ja pewnie poszkliwię na fuksję i na żółto i wtedy będzie za późno.
Dlaczego nikt nie chcę posprzątać w mojej pracowni, z krystalicznie czystym powietrzem? Pewnie źle szukam.
W ogóle to, odkryłam, że można suszenie przyspieszać osuszaczem powietrza. Już jakieś dwa lata temu, ale chyba nie ogłaszałam tego światu. Zawsze drżę kiedy zostawiam włączone to ustrojstwo, że mi za bardzo wyschnie i nie dam rady powykańczać naczyń, ale vhyba jednak trochę adrenaliny jest mi potrzebne, bo znowu to zrobiłam. Jutro powinnam zrobić talerze, bo, ta dam!, kuchnia przyjedzie w poniedziałek. Chociaż żadna łazienka nie jest jeszcze gotowa, ale przecież nie będziemy czekać w nieskończoność. Ciekawe czy kanapa też będzie przed łazienkami...
....A ja nie mam talerzy. Miałam, ale sprzedałam, bo zdecydowałam się na mniejszy stół, żeby się zmieścił w ogrodzie zimowym. I muszę zrobić nowe.
Jak ja lubię tą robotę. To takie kojące, w odróżnieniu od budowy. Jak narkoman, wróciła. Ledwie żywa z budowy, usiadłam do koła i znowu jestem szczęśliwa.
Czego i Wam życzę! 😘
.
.
.
#drobneprzyjemnosci #blog #budowadomu #nowakuchnia #wheelthrown #glininykajak #mikolow #Mikołów #
Jest mi raczej smutno. Miałam zupełnie inne plany na ten weekend, ale zostałam wezwana do stawienia się na północy, celem dokonania odbioru, bo nasza część rzekomo miała być gotowa. Czy zdziwicie się, jeśli powiem, że nie jest? Nie są gotowe schody, ani drzwi, ani sufity, ani łazienki, nawet jednej gotowej nie ma. Środek, kurde, budowy. Tylko ja się pytam po co ja tu? Ja mam do zrobienia kafelki do kuchni, zastawę, oraz być może, taki nieśmiały pomysł coś na sprzedaż, bo, jednak z czegoś muszę żyć. Muszę coś narysować, bo już mam zaplacone. Podobno, bo stan konta tego nie potwierdzam. Nie. Mój ukochany uznał, że to będzie fajny żart. Powiedzieć mi, że pilnie jedziemy na odbiór, a potem "niespodzianka! Jesteśmy w czarnej dupie!"
Oczywiście ma to swoje zalety, bo w tej sytuacji postanowiłam udać, że mnie tu nie ma i dzięki temu mam szansę wyspać się za wszystkie czasy. Dobrą stroną tej koncepcji jest to, że nikogo nie dotknie jad, którym jest przesycona większość słów, która mi przychodzi do głowy, w tym również Ukochanego. Słaby punkt jest taki, że ktoś mi wyniósł z przyczepy garnek do gotowania wody i nie ma jak zrobić herbaty. Znaczy da się na patelni, ale trudno się przelewa do kubka. Ale to z kolei... nie, postanowiłam więcej o wychodku nie pisać.
Przy okazji jakby ktoś potrzebował zielonych kafli, to u nas na śmietniku.
.
A jak u Was piąteczek?
.
Chciałam też powiedzieć, że zapraszam na stragan w wersji samoobsługowej, ale jest dużo ładnych rzeczy, sporo nowych, wiele się nada na Dzień Matki.
.
.
#drobneprzyjemnosci #blog #budowa #Zastań #Wolin
Nie jest dobrze, chociaż film temu przeczy, ale napisałam post i skasowałam go przypadkiem, przywiozłam dziecko z matury i zasnęłam kamieniem do wieczora, nic pożytecznego nie zrobiłam, nawet nie ugotowałam obiadu od... czwartku chyba. Wszystko źle. Tak naprawdę, to dobrze, wiem, nawet bardzo dobrze, ale w tej najbardziej zewnętrznej warstwie tyle się popieprzyło, że nie wiem co z tym zrobić... Może przez to szczepienie jestem taka słaba, miałam zrobić kubki, nie zrobiłam, ale wszystko mi z rąk leci, więc nie bardzo się nadaję do zajęć ceramicznych, muszę zrobić jeszcze jedną umywalkę, bo jedna uległa tajemniczej anihiliacji na budowie. Będzie Pani zadowolona. Kurde. Nie jest.
Na szczęście lato próbowało w sobotę przemknąć obok mnie i mu róg spódnicy przysypałam piaskiem, więc nie uciekło natychmiast. Słońce jeszcze świeci, nogi sobie przypiekłam, kilka drzew zdążyło zakwitnąć, jakaś nadzieja kiełkuje. Może to ten moment, kiedy powinnam odpuścić?
.
.
#kubekwpodrozy #kubekceramiczny #kochamswojaprace #ceramika #bałtyk #Zastań #Wolin #plaża #słońce #blog #mikolow #Mikołów #lato #oskaraniebedzie
Jaka ja jestem głupia, to się w głowie nie mieści. Kurde. Znowu nabroiłam. Normalnie aż wstyd mi się przyznać. W każdym razie wyglądam jak na załączonym obrazku. Tylko mam dłuższe włosy. I jaśniejsze. I jestem trochę starsza bardzo.
Miejmy to za sobą. Gotowałam jajka na twardo. I przy okazji wykańczałam naczynia w pracowni. I zapomniałam o jajkach. I jak sobie przypomniałam, to już były spalone. Tak, to możliwe. I chciałam je wynieść na dwór, bo strasznie śmierdziały i one nagle wybuchły. Nie muszę nadmieniać, że mi w pysk wybuchły. Za to nie trzeba myć sufitu. Tylko trochę. Młody stwierdził, że wyglądam jak z mangi, Zu że jak Zuko. Spoko. Znaczy nie bardzo, bo musiałam jeszcze raz jajka gotować oraz boli mnie ćwierć twarzy i nie mogę założyć okularów. Bez sensu. Ciekawe czy zostanę z taką ciemną ćwiartką.
Póki co jadę nad morze. Liczę na zimny wiatr.
Zen.
.
.
#drobneprzyjemnosci #zuko #blog#Mikołów #masterofdisaster
Ja pierniczę, jest prawie trzecia, a ja jak skowronek. Znaczy chciałam powiedzieć sowa. Tylko nie poluję. Powinnam się spakować, bo jutro wyjeżdżam. Taaak, nad morze. Przecież nie na Malediwy. Chociaż to w sumie też morze.. ale denerwuję się jak głupia. Póki co mam domek Schroedingera. Mogę wierzyć w co chcę. Na przykład, że moje kafelki położyli przepięknie, a prysznice w łazienkach nie wyglądają jak z PRLu. Tylko nie wiem czy za bardzo się nie boję, że jednak ten nieszczęsny lot jest martwy. Kurde. No. Jak głupia odreagowałam przy kole I teraz, nie dość, że muszę się jutro spakować, to jeszcze muszę wykończyć to wszystko co na zdjęciach. A jest trzecia, więc raczej szacuję, że nie będę w formie... na swoje usprawiedliwienie mam to, że pracowałam 🤣 a tak na serio, to musiałam sobie zrobic bawełnianą czapkę do spania, skoro już wiem, że mi facjata od wełny puchnie, a taka odważna, żeby spać bez czapki, to już nie jestem, po tym jak się ostatnio urządziłam. Chociaż może teraz będzie inaczej. W ogóle w piątek maja przywieźć łóżka. Nie, żeby już można było w nich spać, ale jednak. Nie mogę uwierzyć. Jakby moje dziecko powiedziało pierwsze słowo. 😉 I podobno można się będzie umyć. Dziwne. To w sumie już nie będzie trzeba wracać po dwóch nocach. Jak ja mam zasnąć, kiedy tyle rzeczy do przemyślenia. Normalnie nie dużo mi brakuje, żeby stwierdzić, że budowanie jest fajne. Tracę rozum?
A! Na zdjęciach widać, że za jakieś dziesięć dni będą nowe kominki i talerze do sushi I malutkie miseczki i drippery (chyba nie wszystko to można wywnioskować ze zdjęć, ale możecie mi uwierzyć na słowo i jeżeli macie życzenia odnośnie kolorów, to można napisać. To tak, żebyście też mieli o czym pomyśleć przed zaśnięciem 😉 )
.
.
#drobneprzyjemnosci #ceramika #wheelthrown #budowadomu #Wolin #Zastań #blog #glininykajak #tonkanu
W tym roku poszłam w pastele. I ceramiczne i pisankowo. Ceramicznie poszło gorzej, w złą godzinę ktoś sobie życzył, żeby zaraz do przeceny poszły. I, kurde, poszły, szkliwo spełzło i wcale nie jest gładziutkie. Albo sprzedam taniej, albo przeszkliwię, a póki co bawię się w co innego. Nie piekę ciasta, nie nakrywać do stołu, nie sprzątam. Osiągnęłam zen.
Za to pisanki sojowym woskiem o zapachu morwy malowało się cudownie. Takka innowacyjna metoda, woskiem surowe jajka, potem do cebuli albo kapusty na zimno i teraz czekają na ugotowanie na niedzielne śniadanie. Bo osobliwie nie lubię zimnych jajek. Znaczy lubię, uwielbiam, ale akurat do śniadania wolę ciepłe i to na miękko.
.
Wam również życzę takiego spokoju, najlepiej bez xanaxu 😉 radości i zdrowia. Wesołych Świąt!
.
.
.
#drobneprzyjemnosci #pastele #ceramika #wheelthrown #wielkanoc #wiosna #konikmorski #mikolow #blog @winter_bee_treats