Po dogłębnej analizie przepisów w internecie tudzież wśród przyjaciół, dokonałam kompilacji danych i zrobiłam pierwszy w życiu zakwas. Tzn. nie do końca “zrobiłam”, bo buraki przygotował mąż mój ukochany, a czosnek obrała córeczka, ale ja wniosłam wartości intelektualne, a to w końcu też się liczy. I odpowiedzialność spoczywa na mnie, oni tylko wykonywali rozkazy (takie ubezpieczenia na wypadek, jakby się barszcz okazał trującym) i nie do końca “zakwas” , bo narazie to są buraki w garnku zalane solanką, a nie zakwas. W każdym razie jesteśmy na dobrej drodze.

Zakwas robiliśmy tak:

Kupić trzeba:
Buraki
dużo czosnku
Sól
Ziele angielskie
Listek laurowy

1. Najpierw trzeba zagotować wodę, posolić – jedna łyżka soli na litr wody.
2. Buraki obrać/zlecić obranie i pokroić w kostkę. Ja lubię kostkę wielkości “na jeden kęs” (ale nie za małe, żeby nie wynurzały się z solanki), bo potem zakiszone buraki piekę i są pyszne. (I proszę się nie doszukiwać niekonsekwencji, bo chociaż nigdy nie robiłam kwasu buraczanego mam przecież przyjaciół, którzy dbają o moje zdrowie). Ilość buraków zależy od wielkości garnka. Garnki można kupić, wiadomo gdzie, prawda? 😉 
3. Obrać dużo czosnku i ząbki przekroić na pół.
4. Układać w garnku ceramicznym warstwę buraków (grubszą) i warstwę czosnku (w tym wypadku warstwa znaczy kilka ząbków).
5. Ja na trzylitrowy gar dałam też dwa listki laurowe i dziesięć kulek ziela angielskiego. Z internetu wynika, że to opcjonalne.
6. Zalać wystudzoną solanką, przykryć i postawić w ciepłym miejscu.
7. Powinien być za kilka dni gotowy. Ja jeszcze nie wiem za ile, bo minęło półtorej dnia, a to na pewno nie dość.
8. Ważne jest, żeby buraki były całkowicie zalane solanką, przyprawy i czosnek między buraki a nie na górę.

To wszystko. Podobno, ale dam znać jak się sytuacja rozwinie.